LOOS’UN ‘SÜSLEME SUÇTUR’ İLKESİ IŞIĞINDA BRÜTALİZM, SADELİK VE SANAT İLİŞKİSİ

Özet

Pek çok dönem ve akım mimariyle başlamış ve gelişim göstermiştir. Mimari ile birlikte heykelin, resmin hatta müziğin de geliştiğini söyleyebiliriz. O nedenle bir dönemi mimariden bağımsız düşünmek ve anlamak olanaksızdır.

Meydanlarda büyük bir anıt gibi beliren mimari yapılar hizmet sunma görevinin dışında insanlara esinler de vermektedir.

Bu bağlamda modern mimarinin önemli isimlerinden Adolf Loos’un mimari üzerinden ortaya koyduğu kültür ve estetik kuramına göre süsleme düşük insan profilinin bir tezahürüdür. Ona göre güzellik denen olgu yalnızca sadelikte aranmalıdır.

Loos’a göre Art Nouveau ve Secession mimarlığı tüketim ürünü olan, gerçekliğin yerine geçen seyirlik birer nesnedir. Bu bağlamda mimari yapıların yüzeylerinin farklı bezeme ögeleriyle kaplanması insanların yüzene maske takması kadar ürkütücü ve gerçek güzelliği gizleyicidir.

Loos’un tasarımlarında da beton, cam ve çelik gibi temel yapı elemanlarının göründüğü, süslemecilikten uzak sade biçimler göze çarpar.

Bu çalışmada Loos’un  “süsleme suçtur” görüşü ile değindiği estetik kuramına dair bir ve bu teori ışığında bir biçimlendirme ögesi olarak çimentonun sanat üretimine sunduğu örnekler değerlendirilmiştir.