SELİM SABIT, ONE OF THE PIONEERS OF CONTEMPORARY PEDAGOGY AND DIDACTIC SCIENCE IN TURKEY
Abstract views: 253 / PDF downloads: 173
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8186246Keywords:
Curriculum and Instruction, Rehnuma-i Muallimin, Didactic Science, Turkish Pedagogues, Pioneers of the Curriculum, Selim Sabit EfendiAbstract
In the last century of the Ottoman Empire, Selim Sabit Efendi (1829-1910), who held various positions such as teacher, manager, and commission member, also wrote many works related to education and training. These experiences and works related to education and training make him the first contemporary Turkish pedagogue. The aim of this research is to uncover Selim Sabit Efendi's contributions to the development of education and didactic science in Turkey. To achieve this purpose, the author's work titled "Rehnuma-i Muallimin" (in short: Rehnuma) which means "Teacher's Guide" in English, has been examined through document analysis technique. The findings and conclusions derived from these analyses and examinations are as follows: Rehnuma-i Muallimin is a didactic work that covers school organization systems, class and subject classification, content and organization of courses, primary literacy teaching, regulations, school management, educational and teaching methods, and teacher qualifications. It also includes many elements of the education program. This book can be considered as Turkey's first didactic (teaching science) book in terms of teaching new methods and general teaching principles. Additionally, the book Rehnuma-i Muallimin contains course contents such as teaching principles and methods, curriculum development in education, curriculum and instruction, and measurement and evaluation in education. It can be regarded as the precursor to the discipline of curriculum and instruction and contemporary curricula. Ultimately, Selim Sabit Efendi, through these contributions, garnered attention for his pioneering role among contemporary Turkish educators by transferring pedagogical knowledge, which was popular in Europe at that time under the influence of the Renaissance, to the Ottoman Empire and playing a leading role in its implementation. The most significant limitation of the book is its inability to present a unique pedagogical and didactic model that reflects the synthesis of the East and West and takes into account the local and global balance.
References
Açıkgöz, Ün. K.(2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Akpınar, B. (2017). Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme. Ankara: Data Yayınları.
Akyüz, Y. (2021). Türk Eğitim Tarihi M.Ö. 1000 - M.S. 2021. Ankara: Pegem Akademi.
Aruç, N. Y. (2004). İbn-i Rüşd’ün Eğitim Felsefesi. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Aşıkoğlu, N. (1995). Selim Sabit ve Rehnümâ-yı Muallimîn Adlı Eserindeki Eğitim Görüşleri. Diyanet İlmi Dergi, 31(4), 119-120.
Ata, B. (2009). Selim Sabit Efendi’nin Okul Tarihi İnşası. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 377-392.
Büyükdüvenci, S. (2001). Eğitim Felsefesine Giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Cevizci, A. (2011). Eğitim Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları.
Çırak, A. (2020). Jan Ámos Komenský’nin Eğitim Sisteminin Özellikleri Üzerine: Bir Eğitim Tarihi Çalışması. Journal of Universal History Studies, 3 (1), 39-52.
Dağdelen, S. (2013). Selim Sabit Efendi’nin Nahv-i Osmani Adlı Eserinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demir, H. (2017). Osmanlı İlk Dönemi Medreselerinin Kuruluş Süreci ve Arap Dilinin Öğretimi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 614-622.
Demirel, Ö. (1999). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Ergin, A. (1998). Öğretim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gençoğlu, M. (2020). Osmanlı Devleti’nde Yurtdışı Eğitimin Öncüleri (1830-1839). ESOGÜ Tarih Dergisi, 3(2), 6-22.
Gökçe, H. (2007). Selîm Sâbit, Miyârü'l-Kelâm: Metin, İnceleme, Sözlük. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Haktanır, A. E. (2006). Selim Sabit Efendi’nin Rehnümâ-yı Muallimîn Adlı Eserinin Öğretim Teknikleri Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hesapçıoğlu, M. (1994). Öğretim İlke ve Yöntemleri. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kazar, M. (2010). Erzurumlu İbrahim Hakkı Hayatı, Kişiliği, Eserleri. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 333-350.
Mardin, Ş. (2015). Jön Türklerin Siyasi Fikirleri 1895-1908. İstanbul: İletişim Yayınları.
Oğuzkan, F. (1985). Orta Dereceli Okullarda Öğretim-Amaç, İlke, Yöntem ve Teknikler. Ankara: Emel Matbaacılık.
Özçelik, D. A. (1998). Eğitim Programları ve Öğretim-Genel Öğretim Yöntemi. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Sönmez V. & Alacapınar F.G. (2016). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sönmez, V. (2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şanal, M. (2003). Selim Efendi'nin Öğretim Yöntemleri ile Ödül ve Ceza Vermeye İlişkin Görüşleri Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Milli Eğitim Dergisi, 158, 1-4.
Tarhan, M. (2012). Osmanlı Medrese Sistemi İçerisinde Çankırı Medreseleri ve Müderrisleri. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
TDV (2009). Türk Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı.
Turan, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Türkçe Dersi İle Okuma Yazma Programında Uygulanan Ses Temelli Cümle Yönteminin Uygulamadaki Etkililiği. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Türk, İ. C. (2009). Osmanlı Devleti’nde Öğretim Yöntemlerinin Gelişimi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 267-291.
Topçu, N. (2016). Türkiye’nin Maarif Davası. İstanbul: Dergah Yayınları.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yoluk, M. E. (2010). XVIII. Yüzyılda Osmanlı Devleti´nde Eğitim ve Öğretim Faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bilim Dalı.
Yoluk, M. E. (2010). XVIII. Yüzyılda Osmanlı Devleti´nde Eğitim ve Öğretim Faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bilim Dalı.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 NEW ERA INTERNATIONAL JOURNAL OF INTERDISCIPLINARY SOCIAL RESEARCHES
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.