JOHN HAWKES’IN KURBAĞA ROMANINDA OEDİPUS KOMPLEKSİ

Özet

Ana karakteri Pascal tarafından seslendirilen Kurbağa romanı John Hawkes tarafından 1996 yılında yazılmış en iyi bilinen romanlardan biridir. John Hawkes’ın geleneksel realizmin bilinçli reddin sonucu olan romanları birçok edebiyat eleştirmeni tarafından alışılmadık ve öncü kabul edilir. John Hawkes bir yazarın sınırlarını ne kadar aşabileceğini göstermek için özgün yöntemlere başvurarak aşk, ahlak, tatminsizlik ve erotizm gibi belli temalara odaklanmıştır. Kurbağa romanında yazar annesine karşı aşırı derecede saplantılı bir arzu hisseden bir çocuğun çevresindeki insanlara karşı nasıl sevgi, nefret, tatmin, tatminsizlik, güven ve takıntı ile karakterize olmuş bir davranış geliştirdiğini  göstermektedir. Oedipus Kompleks diye bilinen bu saplantı 1899’da Avusturyalı nörolojist Sigmund Freud tarafından ortaya konulmuştur. Kitabın ilk bölümü Pascal’ın harika bir çocukluk geçirdiğini işlemesine ve okuyucuya yaşadığı huzurlu evi tanıtmaya ayrılmış olmasına rağmen o yine de annesine olan takıntısının yol açtığı bazı zorluklarla karşılaşır. Bu karşılaştığı zorlukların ana sebeplerinden biri de Pascal’ın annesi tarafından anlatılan kısa hikayelere maruz kalması ve bunlardan derinden etkilenmesidir. Hergün dinlediği kurbağalar hakkındaki hikayeler,  Pascal’ın ileride hayatını önemli ölçüde değiştirecek kadar onlara ilgi göstermesine sebep olur. Her zaman karnında yaşayacak bir kurbağayı yuttuğunu düşündüğü zaman davranışları önemli ölçüde değişir, annesine takıntısı artarken babasından daha da çok nefret etmeye başlar. Bu nedenle Pascal’ın hayatı takıntılarının etkisi altına girer. Bu makalede romandaki Freudian Oedipus Kompleksi daha anlaşılır kılmak için Pascal’ın davranışlarını ve bu davranışların annesine olan aşırı sevgisi karşısında nasıl şekillendiğini ele alacağız.