PANDORA, APHRODİTE, PENELOPE VE HERA MİTOLOJİK KARAKTERLERİ IŞIĞINDA ANTİK YUNAN’DA KADIN ALGISI


Özet Görüntüleme: 47 / PDF İndirme: 18

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14553200

Anahtar Kelimeler:

Mitoloji, Eskiçağ, Kadın, Antik Yunan.

Özet

Mitoloji kelimesi, Yunanca sözle söylenen, duyulan hikâye anlamına gelen “Mythos” ve gerçeğin insan sözüyle anlatılması anlamına gelen “Logos” kelimelerinin birleşiminden oluşur. Aslında iki kelime mantık açısından birbirine tezattır. Biri hikâye, masal gibi gerçeği yansıtmayan olayları tanımlarken, diğeri ise gerçeğin anlatılmasıdır. Bu sebeple Eskiçağın insanlarının inanç sistemlerini ve mitlerini incelerken birbirlerinden ayıramayız.

Genellikle erkek egemenliğinin hâkim olduğu, yönetim dâhil devletin tüm kurumlarında, toplumun söz hakkı olmayan vatandaşları olan kadınlar, Mezopotamya, Antik Yunan ve Roma gibi Eskiçağ Devletleri’nin mitoslarında ise fazlasıyla rol almışlardı. Söz konusu çağın mitoslarında, kadının doğurganlık özelliğine sahip olmasından dolayı kutsal bir varlık olarak kabul edilirken, yarattıkları tanrıçaları insanoğlunun başına gelen felaketlerin, yıkımların ve savaşların kaynağı olarak da göstermişlerdi.

Bundan dolayıdır ki günümüzde Eskiçağ Devletleri’nin sosyal yapılarında kadın algısının kısıtlı bilimsel verilerin ışığında değerlendirmesini yaparken, onlara ait mitoslardan da oldukça faydalanıyoruz. Bu çalışmada dört mitolojik karakter, Pandora, Aphrodite, Penelope ve Hera seçilmiştir. Amacımız, Eskiçağ mitolojisinde, savaşları başlatan, felaketlere sebep olan aynı zamanda canlıların doğumunu sağlayan, aşkı var eden, kadına dair örnek mitler üzerinden, Antik Yunan Uygarlığı’nda kadın algısını yorumlamaktır.

Referanslar

ERHAT, A., 2003. Mitoloji Sözlüğü, Remzi Kitabevi, İstanbul.

HESİODOS, 2019. Theogonia & İşler ve Güçler, Çev.: A. Erhat-S. Eyüpoğlu, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.

HOMEROS, 2004. İlyada, (çev. A. Erhat- A. Kadir), Can Yayınları, İstanbul.

HOMER, 1919,1924, 1927, 1930, 1938, 1945. The Odyssey, (Eng. trnsl. A. T. Murray), Harvad University Press, London.

HOWATSON, M. C., 2015. Oxford Antikçağ Sözlüğü, Çev.: F. Ersöz, 2. Baskı, Kitap Yayınevi, İstanbul.

KITABI-I MUKADDES, 2000. Haz. Kitabı-ı Mukaddes Şirketi, Lütuf Yayıncılık, İstanbul.

KRAMER, S. N., 1999. Sümer Mitolojisi, Çev.: H. Koyukan, Kabalcı Yayınları, İstanbul.

ANDREADI, I. 2013. “On Women in Ancient Greek Culture, Drama and Education” International Journal of Scientific Research and Management (IJSRM) Volume 11, Issue: 6, 2796-2805.

MCCLURE, L. K., 2023. Doğumdan Ölüme Klasik Antikitede Kadınlar, (çev. G. Günata), Koç Üniversitesi Yayınları, İstanbul.

ÖZCAN ELÇİ, D., 2018. “Doğu ve Batı Mitolojilerinde Kadın İmgesi: Tanrıçalar”, Atlas International Refereed Journal On Social Sciences, Vol 4, Issue:11, August, 826-840.

SAPPHO, 2007. The Poetry of Sappho. (trnsl. J. Powell) Oxford University Press.

SEITKASIMOAVA, Z. A. 2019. “Status of Women in Ancient Greece”, Open Journal for Anthropological Studies, 3(2), 49-54.

TAŞDÖNER, K. 2021. “Eskiçağ Dünyasinda Tanri-kral İmaji Örneklemeleri Üzerine Bir Değerlendirme” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:14, Sayı:39, ss. 616-636.

XENOPHON, 1997. Memorabilia-Oeconomicus-Symposium-Apology. (trnsl. E.C. Marchant& O.J. Todd). Harvard University Press, Massachuset

İndir

Yayınlanmış

2024-12-25

Nasıl Atıf Yapılır

TAŞDÖNER, K., & ARTAGAN KIRMIZIYAPRAK, G. (2024). PANDORA, APHRODİTE, PENELOPE VE HERA MİTOLOJİK KARAKTERLERİ IŞIĞINDA ANTİK YUNAN’DA KADIN ALGISI. NEW ERA INTERNATIONAL JOURNAL OF INTERDISCIPLINARY SOCIAL RESEARCHES, 9(26), 204–212. https://doi.org/10.5281/zenodo.14553200