İNOVASYON ALGISI VE ÇALIŞMA PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİ: MUĞLA İLİ PERAKENDE SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR UYGULAMA


DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.17392166Anahtar Kelimeler:
İnovasyon, İnovasyon algısı, Çalışma performansı, Perakende sektörü, Perakende sektör çalışanlarıÖzet
Bu çalışmanın amacı, perakende sektör çalışanlarında inovasyon algısı ve çalışma performansının demografik özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek ve inovasyon algısı ile çalışma performansı arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu amaçla demografik sorularla birlikte inovasyon algısı ölçeği ve çalışma performansı ölçeğinden oluşan ve 23 soruyu içeren anket formu hazırlanarak veriler elde edilmiştir. Araştırmanın evreni Muğla ilindeki perakende sektör çalışanları olup örneklemi sektörde çalışan 200 katılımcıdan oluşmaktadır. Elde edilen verilerle normallik analizi, güvenirlik analizi, frekans analizi, t-Testi analizi, tek yönlü varyans analizi (Anova) ve korelasyon analizi yapılmıştır. Yapılan analizlerin neticesinde kadın çalışanların erkek çalışanlardan, 18-25 yaş ve 26-35 yaş grubunda olanların daha üst yaş grubunda olanlardan daha yüksek inovasyon algısı puanına sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca katılımcıların eğitim düzeyi yükseldikçe inovasyon algısı puanlarının da yükseldiği görülmüştür. Çalışma performansı ölçeği analizinde 36-45 yaş ve 46-55 yaş grubunda olanların puanları, daha alt yaş grubunda olanlardan daha yüksektir. Sektörde 0-5 yıl süreyle çalışanların çalışma performansı puanları daha uzun süredir çalışanlardan daha düşükken yönetici pozisyonunda görev yapan katılımcıların çalışma performansı puanları, diğer departmanlarda çalışanlardan daha yüksektir. Çalışmaya dâhil olan perakende sektör çalışanlarına ait inovasyon algısı ve çalışma performansı arasında ise anlamlı ilişki tespit edilememiştir.
Referanslar
Baldwin, J. R. ve Johnson, J. (1996). Business strategies in more-and-less inovative firms in Canada. Research Policy. 25(5), 785-804.
Becker, S. W. ve Whisler, T. L. (1967). The innovative organization: A selective view of current theory and research. The Journal of Business, 40(4), 462-469.
Bryman, A. ve Cramer, D. (1997). Quantitative data analysis with spss for windows. NewYork: Routledege.
Drucker, P. F. (1998). The dicipline of innovation. Harvard Business Review, 76(6), 149-157.
Erdoğan, E. (2011). Etkili liderlik örgütsel sessizlik ve performans ilişkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü.
Eriş, H. ve Kabalcıoğlu, F. (2019). İnovasyonun çalışma performansı üzerindeki etkisi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 18, 76-80.
Flynn, M., Dooley, L., O’Sullivan, D. ve Cormican, K. (2003). Idea management for organizational innovation. International Journal of Innovation Management, 7(4), 417-442.
Freeman, J. ve Engel, J. S. (2007). Models of innovation: Startups and mature corporations. California Management Review, 50(1), 94-119.
Gökçen, M. Y. ve Çetin, S. (2022). Yenilikçi iş davranışının iş performansına etkisi. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(2), 174-188.
Hasırcı, I. ve Örücü, E. (2021). Örgüt kültürünün inovatif davranış eğilimleri ile ilişkisinde öz yeterlilik algısının aracılık rolü ve bir uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(2), 642-661.
Iraz, R. ve Akgün, Ö. (2011). Örgütsel bağlılığın çalışan performansı üzerine etkilerini ölçmeye yönelik bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler M.Y.O. Dergisi, 14(1-2), 201-224.
İzmirlioğlu, H. (2024). Turizm sektörü yöneticilerinin inovasyon algıları ve pazar rekabetçiliklerinin inovasyon performansı ve işletme performansı üzerindeki etkileri [Yüksek Lisans Tezi]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
Kahyaoğlu, D. Y. (2020). İnovasyon yeteneğinin iş performansı üzerine etkisi: Bilişim sektörü üzerine bir uygulama. IDEA Studies Journal, 6(22), 586-595.
Kashan, A. J., Wiewiora, A. ve Mohannak, K. (2021). Unpacking organisational culture for innovation in Australian mining ındustry. Resources Policy, 73(4), 1-13.
Kasımoğlu, M. ve Akkaya, F. (2012). Kamu kurumlarında inovasyonun gelişmesinde etkili olan faktörlerin analizi ve inovatif örgütsel modellerin geliştirilmesi. Kültür Sanat Basımevi.
Küçük, A. A. (2005). Kamuda performans değerlendirme sistemi ve kamu sağlık sektöründe bir araştırma [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
Küçükkaptan, (2020). KOBİ’lerde inovasyon algısının işletme performansına etkisi: Ümraniye İMES OSB örneği [Doktora Tezi]. İstanbul Gelişim Üniversitesi.
Lange, O. (1943). A note on innovation. Review of Economics and Statistics, 25(1), 19-25.
Mayer, R. C. ve Schoorman, F. D. (1992). Predicting participation and production outcomes throught a two dimentional model of organizational commitment. Academy of Management Journal, 35(3), 671-684.
OECD. (2005). Oslo manual, guidelines for collecting and ınterpreting innovation dat. OECD Publishing (Third Edition), Paris.
Pallant, J. (2020). Spss kullanma klavuzu-Spss ile adım adım veri analizi (3. Baskı). (S. Balcı ve B. Ahi, Çev.), Anı Yayıncılık.
Pierce, J. L. ve Delbecq, A. L. (1997). Organization structure, individual, attitudes and innovation. Academy of Management, 2(1), 27-37.
Rose, R. C., Kumar, N. ve Pak, O. G. (2009). The effect of organizational learning on organizational commitment, job satisfaction and work performance. Journal of Applied Business Research, 25(6), 55-66.
Rousseau, D. M. ve McLean, P. J. (1993). The contract of individual and organizations. Research in Organizational Behavior, 15, 1-43.
Schumpeter, J. A. (1947). Capitalism, socialism and democracy. Routledge. (Revised Edition), Harper and Sons.
Sutando, S., Chiristy, A. Y. ve Sandi, D. K. (2021). Creative university: A definition and activities management based on the completion of key performance indicator (KPI). Journal of Technology Management & Innovation, 16(3), 13-20.
Tang, G., Park, K., Agarwal, A. ve Liv, F. (2020). Impact of innovation culture, organization size and technological capability on the performance of smes: The case of China. Sustainability, 12(4), 1-14.
Taşgit, Y. E. ve Torun, B. (2016). Yöneticilerin inovasyon algısı, inovasyon sürecini yönetme tarzı ve işletmelerin inovasyon performansı arasındaki ilişkiler: KOBİ’ler üzerinde bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(8), 121-156.
Tuan, L. ve Venkatesh, S. (2010). Organizational culture and technological innovation adoption in private hospitals. International Business Research, 3(3), 144-153.
Udwadia, F. E. (1990). Creativity and innovation in organizations: Two models and managerial implications. Technological Forecasting and Social Change, 38(1), 65-80.
Uzuntarla, Y., Ceyhan, S. ve Fırat, İ. (2016). Sağlık kurumlarında yenilikçilik: Bingöl ili örneği. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 189-202.
Ünsal, E. (2007). İktisadi büyüme. İmaj Yayıncılık.
Yalçınkaya, Y. (2010). Bilginin farkındalık ve farkındalığında organizasyonların gelecek alanı: İnovasyon. Türk Kütüphaneciliği, 24(3), 373-403.
Yamaç, K. (2001). Nedir bu inovasyon? Üniversite ve Toplum, 1(3), 6-7.
Yıldız, O., Dağdeviren, M. ve Çetinyokuş, T. (2008). İşgören performansının değerlendirilmesi için bir karar destek sistemi ve uygulaması. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 23(1), 239-248.
Yılmaz, Z. ve İncetaş, E. (2018). Türkiye’de inovasyon ve bölgesel kalkınma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 154-169.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 NEW ERA INTERNATIONAL JOURNAL OF INTERDISCIPLINARY SOCIAL RESEARCHES

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.