OKUL ÖNCESİ EĞİTİM KURUMLARINDA AÇIK YEŞİL ALAN KULLANIMI: TUZLA (İSTANBUL) ÖRNEĞİ
Özet Görüntüleme: 158
/ 
PDF İndirme: 191
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7113118Özet
İnsanların gelişiminde en önemli dönem çocukluktur. İnsanlar bu dönemde edindikleri bilgi, beceri ve deneyimlerle hayata hazırlanırlar. 0 ile 14 yaş arası kabul edilen çocukluk dönemi okul öncesi yaş (0-6 yaş) ve ilköğretim yaşı (6-14 yaş) olarak kabul edilir. Çocukların gelecekte fiziksel ve zihinsel olarak sağlıklı bir insan haline gelebilmeleri için sosyal, fiziksel, duygusal ve psikolojik becerilerini geliştirecek çevreye ihtiyaçları vardır. Bu kapsamda okul bahçeleri; eğitim, oyun, spor, sosyal ve kültürel aktiviteler ve çeşitli kutlamalar için en uygun ve etkili yerlerdir. Çünkü çocuklar zamanlarının çoğunu okulda geçirmektedir. Bu çalışmada İstanbul Tuzla İlçesine bağlı Postane ve İstasyon mahallesinde bulunan resmi ve özel okul öncesi eğitim kurumlarının açık yeşil alanları incelenmiştir. Bu çalışmanın örneklem grubunu 20 kurum içermektedir. Çalışmada bu kurumlarda çalışan 150 öğretmenle anket yöntemi kullanılarak veriler elde edilmiştir. Aynı zamanda okul öncesi eğitim kurumlarında dış mekân kullanımının mevcut durumunu ölçmek için yerinde gözlem yapılarak kontrol gözlem listesi oluşturulmuş ve mevcut verilere göre 0-1 arasında puanlama yapılarak okulların açık yeşil alanları “iyi”, “orta” ve “zayıf” derecede sınıflandırılmıştır. Verileri analiz etmek için SPSS 20 yazılım paket programı kullanılmıştır. Çalışmada okul bahçelerinin daha etkin kullanımı için öneriler sunulmuştur.
Referanslar
Alqudah, Y. M. M. Çocuğun Gelişiminde Oyun Alanlarının Rolü. (Yüksek Lisans Semineri) Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 2003.
Clements, R. (2004). “An Investigation of The Status Of Outdoor Play”. Contemporary Issues in Early Childhood, 5 (2)
Çukur, D., Delice, G. E. (2011). “Erken Çocukluk Döneminde Görsel Algı Gelişimine Uygun Mekân Tasarımı”. Aile ve Toplum Eğitimsel Kültür ve Araştırma Dergisi. Cilt:7, Sayı: 24, s30 - 34.
Demiriz, S., Karadağ, A., Ulutaş İ. (2003). Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Eğitim Ortamı ve Donanım, Anı Yayıncılık, Ankara.
Ereli, E. Türkiye’deki İlköğretim Okul Bahçelerinde Peyzaj Planlama ve Tasarım İlkelerinin Saptanması. (Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi, Ankara, 2001.
Google Map. (2021). Tuzla konum.
https://www.google.com/maps/place/Tuzla%2F%C4%B0stanbul/@40.8918878,29.2166034,11z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x14cad9a716174373:0x1df73419f1930424!8m2!3d40.8982305!4d29.3598782 adresinden erişildi.
Kalburan, C. (2014). “Denizli İlinde Bulunan Resmi ve Özel Anaokulu Bahçelerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 99–113.
Kalemci, F. (1998). Okulöncesi Eğitim Kurumlarının Çevre Düzenlemesi ve Çalışan Eğitimci Personelin Nitelikleri Yönünden İncelenmesi. Aydoğdu Ofset, Ankara.
MEB. (2004). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yönetmeliği. 11.04.2020 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/html/25486-html, adresinden erişildi.
MEB. (2015). 2015 Eğitim Yapıları Asgari Tasarım Standartları Kılavuzu. Ankara, MEB. İnşaat ve Emlak Dairesi Başkanlığı.
MEB. (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara, MEB. Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
Metin N., Şahin S. (1999). “Okul Öncesi Düzeyde ve Dört-Dokuz Yaş Grubundaki Zihinsel Engelli Çocukların Tercih Ettikleri Oyun Köşeleri ve Oynadıkları Oyun Tiplerinin İncelenmesi”. Özel Eğitim Dergisi, Cilt 2 (3)14-24.
Olds, A. R. (2001). Child Care Design Guide, The Mcgraw Companies, USA.
Ramazan, O. (2005). Okul Öncesi Eğitim Ortamlarında Fiziksel Ortam. İstanbul. Morpa Kültür Yayınları.
Studer, M. L. (1998). “Developing on Outdoor Classroom: Blending Classroom Curriculum & Outdoor Play Space”. Teksas Child Care, 12-19.
Şener, E. A. Okul Öncesi Çocuk Eğitim Merkezleri İçin Değişebilir/Dönüşebilir/Esnek Bir Fiziksel Çevre Modeli. (Doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 2001.
Tekkaya, E. (2001). “Tasarlanmış Çocuk Hakları: Ankara Çocuk Oyun Alanları. Milli Eğitim Dergisi”. Temmuz, Ağustos, Eylül: 151.
Terzioğlu, E. İlköğretim Okulu Binalarının Fiziksel Özellikler Bakımından Değerlendirilmesi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 2005.
Towell, J. L. Quality Outdoor Preschool Environments Early Care and Education Centers. (Master of Science). Oklahoma State University, USA, 2005.
Turaşlı, N. (2007). Okulöncesi Eğitime Giriş, Ankara: Anı Yayıncılık.
Vessey A. J., Yim-Chiplis P. K., Mackenzie N. R. (1998). “Effectes of Television Viewing on Children’s Development”. Pediatric Nursing, 23(5), 483–486.
Wake, M., Hesketh, K., Waters, E. (2003). “Television, Computeruse and Body Mas Index in Australian Primary School Children”, Journal of Paediatric Child Health, 39, 130–134.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 NEW ERA INTERNATIONAL JOURNAL OF INTERDISCIPLINARY SOCIAL RESEARCHES
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
