ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN BİR ÖĞESİ OLARAK MARŞ KAVRAMI VE İSTİKLAL MARŞI

Özet

Kültür toplumsal hayatın en önemli öğelerinden biridir. Bu öğe bireysel, toplumsal, psikolojik ve hatta siyasal yönler içerir. Kültür toplumsal gelişmenin belirli çağlarında oluşmuş topluma özgü özellikler, bir grup bireyi diğerlerinden ayıran düşünsel ve uygulamalı tepki kodları, bir toplumun tutum, davranış, inanç ve değerlerinin tamamıdır. Yine kültür toplumsal bir üye olarak bireyin kazandığı bilgi, ahlak, gelenek, sanat, düşünce ve benzeri alışkanlıkları kapsayan karmaşık bir bilgi ve davranış bütünüdür. Toplumsal açıdan düşünüldüğünde bir halkı halk yapan maddi ve manevi unsurların birleşimidir. Kültür toplumsal ilişkilerde sembol ve anlam sistemi olarak belirir. Toplumlar ve bireyler için kültürden söz etmek mümkün olduğu gibi örgütler için de kültürden ve kültürlenmeden söz etmek mümkündür. Özellikle 1960’lı yıllardan sonra kültür kavramı yönetsel alanda en çok tartışılan konulardan biri olmuştur. Bu tartışmaların akabinde örgüt kültürü kavramı ilgili literatüre yerleşmiştir. Örgüt kültürünü oluşturan unsurlar hikayeler, törenler, kahramanlar, semboller, sözler, marşlar ve şarkılardır. Bu unsurlar sayesinde başta işgörenlerde olmak üzere tüm bireylerde örgütsel aidiyet oluşmakta ve böylece bireyler örgütün amacını gerçekleştirmede daha istekli ve daha inançlı bir hale gelebilmektedirler. Bu çalışmada örgüt kültürünün bir parçası olarak marş kavramı ve İstiklal Marşı ele alınmıştır. İstiklal Marşı sözleri itibariyle edebi bir metin olmanın yanında, sonrasında eklenen müzik ile ülkeyi temsil eden ve etki gücü yüksek bir toplumsal öğeye dönmüştür. Marşlar genel olarak toplumu ve ilgili kitleyi harekete geçiren, aidiyet hissi oluşturan, coşturmak suretiyle kitleyi duygusal açıdan hedefe yönlendiren bir işlev görürler.