ÇÖZGÜ BOYAMA – DESENLENDİRME TEKNİKLERİNDEN İKATA GENEL BİR BAKIŞ: MÜZELERDE YER ALAN ÖRNEKLER


Özet Görüntüleme: 266 / PDF İndirme: 3

Yazarlar

  • Salimeh AMANJANİ Uşak Üniversitesi

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14941327

Anahtar Kelimeler:

Çözgü Boyama, İkat Desenlendirme, İkat Tekniği, Dokuma İkat, Bağlamalı Kutnu Örneklendirme.

Özet

Dokuma kumaşlar dokuma işlemi bittikten sonra veya dokuma işlemi sürecinde desenlendirilmektedir. İkat kumaşlar ise dokuma işlemi başlamadan ipliklerin desenlendirilme tekniğidir. Yalnızca çözgü, atkı veya hem çözgü-hem atkı iplikleri dokuma işleminden önce hazırlık aşamasında boyanarak desenlendirilir. Boyamak istemediğimiz motif kenarları veya içleri desene göre iplik ile bağlanır veya mumlama tekniği ile kapatılıp açıkta kalan yerler boyanır. İkat kumaşların başlangıç tarihi ve çıkış bölgesi kesin olarak belli değildir. Ama genel olarak boyama tekniği iplik ile sararak bağlayıp boyamaktır. Günümüzde bir zanaat (geleneksel el üretimi) olarak Özbekistan, Endonezya, Hindistan, Türkiye ve İran gibi ülkelerde üretimi sürdürülmektedir. Çalışma kapsamında ikat tekniği tanımlanmış ve tarihçesi araştırılırken dünyadaki farklı müzelerden yararlanılmıştır. Yerinde araştırma yapılabilen Türkiye ve İran’daki ikat atölyelerinde ise giderek sözlü görüşmeler ve araştırmalar yapılmıştır. Özbekistan ve Endonezya ikatları ile ilgili kütüphane araştırması yapılarak ikat desenlendirme ve boyaması ile ilgili ülkelerin bağlama-boyama tekniğinde kullanılan farklılıklar ve benzerlikler ele alınmıştır. Böylelikle ikat tekniğine ilişkin genel bir bakış açısı sağlanmıştır. Çalışmanın devamında ikat tekniğinin uygulama çeşitleri ve boyama teknikleri ele alınmıştır. Bu çerçevede dört değişik uygulama ile çözgü ikat, atkı ikat, çözgü-atkı ikat ve kadife ikat teknikleri irdelenmiştir.  Araştırmalar sırasında çözgü ikatın daha fazla uygulanmakta olduğu görülmüştür. Diğer uygulamalar zor ve zaman alıcı aşamalardan oluştuğu için daha az yapılmaktadır.

 

Referanslar

Desai, C. (1988). Ikat Textiles Of India. (1. Baskı). Japonya: Baki, Graphic-sha Yayınları.

Ergür, A. (2002). Tekstil Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Gillow, J. (2010). Textiles of the Islamıc World. Londra: Thames and Hudson Yayınları.

Gruber, C. & Dimming, A. (2014). Pearls of Wisdom The Arts of Islam at the University of Michigan. Amerika: Kelsey Museum of Archaeology.

Işık, F. (2000). Dokuma ve Baskı Teknikleriyle Şekillenen Desenlerdeki Görsel Etkiler. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Tekstil Ana Sanat Dalı.

Jumaev, K. (2007). Central Asia’s Magnificent 99 İkat Chapans. İstanbul: Nuans Ajans Yayınları.

Kirdök, M. (1993). İkat. Avusturya: Austrian Export Book Yayınları.

Klımbutg, M. (1993). Ikat: Textil Kunst Von Der. Avusturya: Austrian Export Book Yayınları.

Sadeghi, H. (2002). Bitkisel Motif ve İkat Tekniği ile İç Mimarlıkta Kumaş Tasarımı. Tahran.

Salman, F. (2011) Türk Kumaş Sanatı. (1. Baskı). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.

Yağan, Y. (1978). Türk El Dokumacılığı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.

İndir

Yayınlanmış

2025-02-28

Nasıl Atıf Yapılır

AMANJANİ, S. (2025). ÇÖZGÜ BOYAMA – DESENLENDİRME TEKNİKLERİNDEN İKATA GENEL BİR BAKIŞ: MÜZELERDE YER ALAN ÖRNEKLER . NEW ERA INTERNATIONAL JOURNAL OF INTERDISCIPLINARY SOCIAL RESEARCHES, 10(27), 216–226. https://doi.org/10.5281/zenodo.14941327